Mezun ya da mezun olmasına az bir zaman kalmış öğrencilerim ziyarete geldiklerinde şu sohbeti genellikle açarlar:
Hocam, karşıma şöyle bir iş fırsatı çıktı. Koşulları çok uygun. Ama çevremdekiler “o işte çalışırsan kendini geliştiremezsin. Mühendisliği unutursun; çürürsün” diyorlar.
Bu söylem “kantin goygoyu” sınıfında bir söylemdir. Her bölümde öğrencilerin bu gözle baktıkları işler vardır. Sohbetin ilk cümleleri olarak öğrencilerime hep şöyle derim:
“Şu işlerde çalışırsan kendini geliştiremezsin” gibi söylemlerde bulunanlar genellikle kendilerini geliştirmeye meyilli olmayan insanlardır. Yeni şeyler öğrenmeye zorlanmadıkça yeni şeyler öğrenmeyen insanlardır.
Böyle düşünen insanların öğrenciliği de benzer refleksler ile geçer. Bir konunun sınavda sorulmayacağı beyan edilmişse (mesleki gelişim bağlamında son derece önemli de olsa) bırakın o konuyu öğrenmeyi, ne ile ilgili olduğunu dahi merak etmezler.
Diğer taraftan, sabah uyandığında “bugün ne yapsam da daha donanımlı biri olsam” diye güne başlayan biri her koşulda kendini geliştirir. Böyle insanlar (özellikle kariyerlerinin başlarında) görece daha rahat ve günlük rutinleri tamamlamaya yönelik işleri daha çok tercih ederler. Çünkü bu işler kişisel gelişim için daha fazla zaman ayırmayı ve hedeflere daha hızlı ulaşmayı (çoğunlukla) mümkün kılar.
Güzel ve farklı bir bakış açısı hocam. Paylaştığınız için teşekkürler.